«زیست محیطیترین دولت»؛ این یکی از القابی است که دولت روحانی از مدتها پیش یدک میکشد و حالا پویشی برای پس گرفتن آن از دولت شکل گرفته است.
به گزارش «تابناک»، درباره پویشی سخن میگوییم که حالا (امروز، ۲۹ خردادماه ۱۳۹۸ هجری خورشیدی) بیش از هزار و ششصد امضا زیر آن نقش بسته و خطاب به رئیس جمهور میگوید: «از محیط زیست فقط کارتش را دارید!» کارتی که چند سال پیش با عنوان «همیار محیط زیست» برای رئیس جمهور کشورمان صادر شده است.
رویدادی که در بیست و یکمین روز خرداد سال ۱۳۹۳ و در حاشیه بازدید رئیس جمهور از نمایشگاه چالشهای زیست محیطی به وقوع پیوست و چه بسا بسیاری را ترغیب کرد تا متقاضی دریافت کارت همیار محیط زیست شده و به قطار دولت برای مراقبت از مقولهای که سالها مورد غفلت واقع شده و خسارتهایی به بار آورده، بپیوندند.
اتفاقی که آن زمان قابل تقدیر به نظر میرسید هرچند بعدها تردیدهایی جدی در خصوص آن بروز و نمود یافت. تردیدهایی از شاید یکی از جدیترین هایشان، صدور مجوز گردشگری در آشوراده بود. تنها جزیره ایرانی در دریای خزر که در قلب پناهگاه حیات وحش میانکاله واقع است و معصومه ابتکار مجوز دخل و تصرف در آن را امضا کرد.
همان معاون رئیس جمهور که امضایش ذیل کارت همیار محیط زیست نقش بسته بود و تقدیم رئیس جمهور شد. همان کارتی که مدت اعتبارش «۴ سال» درج شد بود و حالا یک سال و چند روز است از اعتبار افتاده و تمدید نشده. همان کارتی که بسیاری از فعالان و دوست داران محیط زیست بر این باورند که تنها داشته روحانی و دولتش در مساله محیط زیست است.
ادعایی که امضا کنندگان پویش یاد شده، برای اثبات آن، فهرستی از اشتباهات و خطاهای محیط زیستی دولت ردیف شده که از جمله آنها، انتصاب افراد غیرمتخصص و اتخاذ بسیاری از تصمیمات موثر در محیط زیست و مخرب آن است. تصمیماتی مانند واگذاری قرقهای اختصاصی و صدور مجوز شکار و مهار نکردن گرد و غبارها و بی توجهی به منابع آب و غیره.
فهرستی که لازم نیست فعال محیط زیست یا متخصص این حوزه باشید تا بتوانید برخی از موارد درج شده در آن را حدس بزنید و کافی است کمی به حافظه رجوع کرده یا اخبار را رج بزنید. اخبار و گزارشهایی که نشان میدهند حال محیط زیست کشورمان تا چه اندازه وخیم است و از آتش سوزی و سیلاب گرفته تا خشکسالی و شکار، چه خطرات بزرگی در کمین آن نشسته و آینده ایران را تیره و تار جلوه میدهد.
آیندهای که در سایه تصمیمات دولتی در حال رقم خوردن است که لقب محیط زیستیترین دولت را یدک میکشد و به باور بسیاری، لقبی نیست که برازنده اش باشد. به باور جمع بزرگی که در میانشان از اساتید دانشگاه گرفته تا نماینده مجلس، فعال محیط زیست، خبرنگار، نویسنده، محقق و حتی مردمانی که شعارهای محیط زیستی دولت را عامل گرایش شان به رای دادن به روحانی ذکر میکنند، دیده میشود.
گروهی که شمارشان رو به افزایش است و امیدوارند در نتیجه تلاش شان، بتوانند لقبی که به دولت سنجاق شده را از آن جدا کنند. لقبی که با صدور مجوز صید ترال در جنوب و صدور مجوز صیادی برای چینی ها، با طرحهای انتقال آب، مجوزهای ساخت سد در جنگلهای بکر شمال، بی توجهی به محیط بانان و... همخوانی ندارد.