آنچه در تهران گذشت....
دگردیسی سیاسی جریان اصول گرایی
تابناک تهران- با اعلام نتایج اولیه انتخابات مجلس شورای اسلامی بعد از انتخابات خبرگان شوک دوباره به جریان اصولگرایی وارد شد. بی تردید باید اصولگرایان را بازنده انتخابات مجلس دهم دانست. با ائتااف قدرتمند اعتدالی های هر دو جریان اصولگرایی و اصلاح طلب در نهایت اصولگرایان نامدار چون حدادعادل و ابوترابی ترابی فرد نتوانستند به مثابه گذشته در ابتدای لیست قرار بگیرند.
اصولگراها البته منهای جریان مستقل و اعتدالی همان اشتباهات انتخابات 92 ریاست جمهوری با شدت بیشتری تکرار کردند.
دلایل این شکست را باید در دورن جریان جستجو کرد.
در سال های اخیر اصولگرایان دچار آسیب جدی چند دستگی شده اند. در حالی که در سال های گذشته و نه چندان دور رفتار تشکیلاتی و حزبی این جریان پیروزی های پی در پی را برای آنها رقم زد اما در سال های اخیر چند صدایی در درون این گروه به خصوص در فقدان وزنه ای چون مرحوم آیت الله کنی خلا وحدت به خوبی خود را نمایان کرد.
در سال های اخیر به خصوص بعد از انتخابات 88 اصولگراها به تدریج وزنه های سیاسی خود را از دست دادند. قهر شیخ ناطق نوری و آیت الله هاشمی رفسنجانی هرچند که سعی می شد زیاد مهم تلقی نشوند اما به خوبی این غیبت خود را نمایان کرد. ابتدا در انتخابات 92 و سپس در انتخابات 94 مجلس.
محمود احمدی نژاد و جریان هم فکر او که نام پایداری را برای خود برگزیده اند یکی از دلایل فاصله گرفتن جریان اصولگرایی از روزهای طلایی گذشته است. مردم اشتباهات احمدی نژاد را به پای اصولگراها نوشتند و این سبب شد تا در انتخابات 92 شرایط به گونه ای دیگر رقم بخورد. در این انتخابات نیز جریان هم فکر او یعنی پایداری ها با تصاحب 50درصد از لیست تهران و اخراج چهره های شاخص اصولگرایی سبب کدورت شد و این کدورت شکست دیگری را رقم زد.
جدایی لاریجانی و برخی از چهره های نزدیک به او چون کاظم جلالی ضربه دیگری بود که هرچند برای اصولگرایان قابل پذیرش نبود اما اتفاق افتاد و درحالی که همه سعی کردند این مساله را جدی نگیرند اما اهمیت آن بر هیچ کس پوشیده نبود. در واقع خروج لاریجانی سبب شد تا کسانی که برای جدا شدن از ائتلاف تردید دارند، تکلیف خود را مشخص کنند. ائتلاف بزرگ در واقع کمپینی برای پایداری ها بود؛ جایی برای حضور اصولگراهای معقول و معتدل و البته مستقل نبود از این جهت عقلای جریان راه خود را از بقیه جدا کردند. با کوچ لاریجانی و هم فکران او در واقع به خوبی قابل مشاهده بود که این جریان در حال یک دگردیسی ست.
ضربه ای که جریان رادیکال این جناح به آن وارد کرد خود را در این انتخابات به خوبی نشان داد. بی اخلاقی های این گروه در این انتخابات به خصوص در جریان لیست خبرگان تهران بر همگان خطرات این طیف فکری را آشکار کرد اما مردم به بلوغ سیاسی رسیده اند که می توانند به درستی این خطرات را شناسایی و از رشد آن جلوگیری کنند.
این انتخابات آزمونی دیگر برای افراد وجریان های سیاسی بود. رشد و بلوغ سیاسی و فکری مردم به درستی سره را از ناسره تشخیص می دهد و به درستی خطرات را شناسایی و کسانی که راه خود را از مردم جدا کرده اند به حاشیه رانده می شوند همان گونه که در تمام انتخابات گذشته این مساله اثبات شده است که ملت با کسی عقد اخوت نبسته است.
در سال های اخیر اصولگرایان دچار آسیب جدی چند دستگی شده اند. در حالی که در سال های گذشته و نه چندان دور رفتار تشکیلاتی و حزبی این جریان پیروزی های پی در پی را برای آنها رقم زد اما در سال های اخیر چند صدایی در درون این گروه به خصوص در فقدان وزنه ای چون مرحوم آیت الله کنی خلا وحدت به خوبی خود را نمایان کرد.
در سال های اخیر به خصوص بعد از انتخابات 88 اصولگراها به تدریج وزنه های سیاسی خود را از دست دادند. قهر شیخ ناطق نوری و آیت الله هاشمی رفسنجانی هرچند که سعی می شد زیاد مهم تلقی نشوند اما به خوبی این غیبت خود را نمایان کرد. ابتدا در انتخابات 92 و سپس در انتخابات 94 مجلس.
محمود احمدی نژاد و جریان هم فکر او که نام پایداری را برای خود برگزیده اند یکی از دلایل فاصله گرفتن جریان اصولگرایی از روزهای طلایی گذشته است. مردم اشتباهات احمدی نژاد را به پای اصولگراها نوشتند و این سبب شد تا در انتخابات 92 شرایط به گونه ای دیگر رقم بخورد. در این انتخابات نیز جریان هم فکر او یعنی پایداری ها با تصاحب 50درصد از لیست تهران و اخراج چهره های شاخص اصولگرایی سبب کدورت شد و این کدورت شکست دیگری را رقم زد.
جدایی لاریجانی و برخی از چهره های نزدیک به او چون کاظم جلالی ضربه دیگری بود که هرچند برای اصولگرایان قابل پذیرش نبود اما اتفاق افتاد و درحالی که همه سعی کردند این مساله را جدی نگیرند اما اهمیت آن بر هیچ کس پوشیده نبود. در واقع خروج لاریجانی سبب شد تا کسانی که برای جدا شدن از ائتلاف تردید دارند، تکلیف خود را مشخص کنند. ائتلاف بزرگ در واقع کمپینی برای پایداری ها بود؛ جایی برای حضور اصولگراهای معقول و معتدل و البته مستقل نبود از این جهت عقلای جریان راه خود را از بقیه جدا کردند. با کوچ لاریجانی و هم فکران او در واقع به خوبی قابل مشاهده بود که این جریان در حال یک دگردیسی ست.
ضربه ای که جریان رادیکال این جناح به آن وارد کرد خود را در این انتخابات به خوبی نشان داد. بی اخلاقی های این گروه در این انتخابات به خصوص در جریان لیست خبرگان تهران بر همگان خطرات این طیف فکری را آشکار کرد اما مردم به بلوغ سیاسی رسیده اند که می توانند به درستی این خطرات را شناسایی و از رشد آن جلوگیری کنند.
این انتخابات آزمونی دیگر برای افراد وجریان های سیاسی بود. رشد و بلوغ سیاسی و فکری مردم به درستی سره را از ناسره تشخیص می دهد و به درستی خطرات را شناسایی و کسانی که راه خود را از مردم جدا کرده اند به حاشیه رانده می شوند همان گونه که در تمام انتخابات گذشته این مساله اثبات شده است که ملت با کسی عقد اخوت نبسته است.
منبع: تابناک