به گزارش تابناک کردستان، موج بافی یکی از کهن‌ترین صنایع دستی مناطق کردنشین است که در جریان روزگار و گذر زمان رنگ باخته است.
صنعت موج بافی در منطقه کردستان سابقه قابل توجهی دارد و موج بافان اغلب در شهرهای این استان هستند، اگر به سال‌های نه چندان دور برگردیم، می‌بینیم بسیاری از مردم این منطقه استفاده از موج در منازل خود را نوعی هنر و خانه داری کدبانو می‌دانستند.
موج‌ها پارچه‌هایی هستند که از پشم گوسفند بافته می‌شدند و از آن‌ها به عنوان رختخواب پیچ، پتو، پشتی، رویه کرسی، سجاده و گاه برای چادر‌های عشایر استفاده می‌کردند. همچنین از موج در ماه‌های سرد به عنوان روانداز استفاده می‌شد و قدیم تر‌ها به عنوان یک پوشش تزئینی روی کرسی‌ها می‌انداختند.
اگرچه امروز موج بافی و نقوش تزئینی آن جایگاه دیرینه خود را از دست داده است، اما هنوز در خانه‌ها و نمایشگاه‌ها به نماد اصالت به کار برده می‌شود و طرح‌های اصیل و پرنقش و نگار طاووسی، چهارخانه، سیاه و سفید و تخت قرمز به صورت آینه کاری، گلدان و رومیزی مهمان خانه‌ها می‌شود.
زانا احمدی، کارشناس صنایع دستی در گفتگو با ایسنا اظهار کرد: موج یا رشته بافی یکی از رشته‌های صنایع دستی کردستان است که به علت ماهیت مواد اولیه آن از بین رفته است.
وی تصریح کرد: با توجه به کاربرد‌های مختلف این دستبافت و پژوهش‌هایی که در این زمینه صورت گرفته، موج که یکی از اقلام تشکیل دهنده جهیزیه دختران به شمار می‌رفته، امروزه به علت ورود سایر کالا‌های صنعتی مشابه مصرف آن محدود شده است.
این کارشناس صنایع دستی با اشاره به نحوه تولید پارچه‌های این صنعت در استان بیان کرد: مواد اولیه مصرف در این دستبافت از پشم بهاره گوسفندان تشکیل می‌شود که هنرمندان پس از رنگ آمیزی تار و پود آن به صورت دارزمینی شروع به بافت می‌کنند و البته برخی صنعتگران این رشته نیز از دستگاه‌های پدالی یک و ۲ «وردی» استفاده می‌کنند.
به گفته وی، رنگ‌های قرمز، آبی، زرد و سورمه‌ای تنها رنگ‌هایی هستند که در تولید موج به کار می‌رود و نقوش ترسیمی روی آن اغلب هندسی و ساده است.
احمدی ادامه داد: از آنجا که این دستبافت جنبه خودمصرفی داشته و به دلایل مختلف تولید آن بسیار محدود شده است، معدود بافندگان عشایر در مناطق دور دست برای مصرف خود به بافت آن اهتمام دارند.
وی تصریح کرد: آموزش و فرهنگسازی، تنوع بخشی به تولیدات، بازاریابی قوی، حمایت از هنرمندان و استادکاران این حرفه، برگزاری کلاس‌های آموزشی توسط سازمان میراث فرهنگی استان از جمله راهکار‌های احیای هنر‌های دستی است.
احمدی توصیه کرد: در صورت انجام طراحی‌های جدید و تغییر در ساختار تولید و تعریف کاربرد‌های جدید هنر‌های دستی و البته با آموزش‌های لازم می‌توان آن را از فراموشی و منسوخ شدن نجات داد.
وی عنوان کرد: تلاش می‌شود رشته‌های صنایع دستی را با برگزاری نمایشگاه‌ها بیش از پیش به مردم معرفی کنیم و با متمرکز کردن تولیدکنندگان هر یک از رشته‌ها در حمایت از آن‌ها گام برداریم.
این کارشناس، سیاست‌های ترویجی را از دیگر راهکار‌های موثر در احیای رشته‌های صنایع دستی عنوان و تصریح کرد: مستندسازی و استانداردسازی رشته‌های صنایع دستی از جمله سیاست‌های ترویجی است، اما در خصوص هنر‌هایی از قبیل موج بافی هنوز اقدام شایسته‌ای صورت نگرفته است.