به گزارش
تابناک اصفهان،
زیباسازی شهری یکی از مولفه های مهم در جذب توریست و گردشگر به شمار می
رود چراکه طراحی یک شهر زیبا و توجه به المانهای آن می تواند خود به عنوان
یک جاذبه، عامل سفر بسیاری از گردشگران به ویژه اهالی ذوق و هنر به شمار
رود.
مجسمه
سازی را یکی از نمودهای هنر تجسمی و از جمله هنرهایی می توان دانست که در
دهههای اخیر در زیباسازی شهرهای کشورما به خوبی از آن استفاده شده است.
این
آثار هنری به ویژه در شهرهایی که از قدمت و پیشینه تاریخی و غنای فرهنگی
بیشتری برخورداند، جلوه بیشتری دارد.شهر اصفهان از آن جمله شهرهاست که
بسیاری از خیابان های آن در قدیم، با وجود مجسمه شخصیتهای مطرح تاریخی و
فرهنگی جلوه یافته بود.
مجسمههایی
که شکوه و عظمت تاریخ این شهر را به صورت تصویری به نمایش می گذاشتند اما
این روزها در زیباسازی شهر کمتر از این هنر بهره جسته می شود و خطر آن می
رود که فراموشی ساخت مجسمههایی که نماد جلال نصف جهان بودند، به فراموشی
شخصیتهای شاخص و اساطیری این دیار منجر شود.
البته
در گذشته تلاشهایی برای ساخت و نصب مجسمه شخصیتهای تاریخی ایران و
اصفهان از سوی شهرداری و هنرمندان این صورت گرفته بود اما بنا به دلایل
فرهنگی برخی از آنها از سطح شهر جمع آوری شد.
یکی
از این مجسمه ها، مجسمه شاه عباس صفوی بود که تا چندین سال پیش نیز در
میدان آزادی اصفهان (دروازه شیراز) نصب بود. این اثر هنری که ساخته دست
هنرمند مطرح این عرصه ایرج محمدی است بزرگترین مجسمه برنزی پیش از انقلاب
بود و تصویر شاه عباس بروی اسب رو تجسم ساخته بود.
این
مجسمه البته بعد از انقلاب راهی انبار یکی از پادگانهای شهر شد که ایرج
محمدی مسئله ناپدید شدن این مجسمه را خود این گوه روایت میکند: این اثر
هنری توسط، معاون وقت عمرانی شهرداری اصفهان برای اینکه از هرگونه گزندی
دور بماند دفن شده است. بعدها وقتی در سال 1379 آقای جمشیدی شهردار اصفهان
از من خواست که مجسمهای دیگر برای آن میدان بسازم، با من درباره مجسمه
شاهعباس سخن گفت، من نیز پاسخ دادم که به من خبر رسیده است که آن معاون
شهرداری اصفهان که مجسمه را دفن کرده بود گفته است تا زمانی که مجوز نصب
مجسمه گرفته نشود، آدرسی از محل نگهداری مجسمه نخواهم داد.
محمدی
گفت: شهردار اصفهان نیز پیگیر آن شخص شد وقتی به دنبالش رفتم متوجه شدم
که فوت کرده است، بنابراین کسی از محل دفن مجسمه برنزی شاه عباس صفوی خبر
ندارد!.
بعد
از برداشته شدن مجسمه شاه عباس صفوی، این بار در سال 1381 مجسمه کاوه
آهنگر به سفارش شهرداری وقت اصفهان ساخته شد که البته این اثر هنری هم
سرنوشتی مشابه مجسمه قبل پیدا کرد و بعد از آنکه در میدان آزادی اصفهان نصب
شد، به دلیل ساخت متروی از میدان برداشته و در یکی از انبارهای شهرداری
نگهداری می شود.
اما
داستان سرنوشت نافرجام مجسمههای شهر اصفهان به همین جا ختم نمی شود.
مجسمه سهراب سپهری که به سفارش وزارت فرهنگ ساخته شده و قرار بود در یکی از
میادین اصفهان نصب شود هم به دلیل جو مذهبی منطقه و احتمال ناخرسندی
ساکنان محل از این اقدام راهی انبار تالار وحدت تهران شد.
سرنوشت
غمبار هنرهای تجسمی که قرار بوده در میادین اصلی شهر فرهنگ و تاریخ این
شهر را در گوش نسلهای بعدی و کنونی زمزمه کند، تنها سبب شده تا زیباسازی
شهر اصفهان و شهرهای دیگر استان از اصالت خود فاصله گرفته و به ساخت برخی
حجمهای نامفهموم و نامرتبط به تاریخ آن شهر، محدود گردد.