دریاچه زریبار؛ زیبایی خیرهکنندهای که در قاب تلویزیون میدرخشد اما در واقعیت در محاصره نیزارهاست
به گزارش خبرنگار تابناک از استان کردستان، روز شنبه این هفته در جریان رقابتهای جام حذفی فوتبال کشور، دو تیم مس کرمان و شهرداری مریوان، در ورزشگاه این شهر به مصاف هم رفتند؛ دیداری که اگرچه از نظر فوتبالی برای بسیاری از مخاطبان جذاب بود، اما در برنامه تحلیلی «فوتبال برتر» شبکه سوم سیما، بخش دیگری از این رویداد، تصاویر خیرهکننده از دریاچه زریبار مریوان بیش از هر چیز توجه بینندگان را به خود جلب کرد.
مجری این برنامه پرمخاطب، هنگام پخش این تصاویر با شور و شوق از زیبایی منحصربهفرد زریبار سخن گفت و این تالاب طبیعی را یکی از جاذبههای کمنظیر ایران دانست؛ تصاویری که نشان میداد این دریاچه نه تنها برای مردم کردستان، بلکه برای همه ایرانیان نمادی از زیبایی، آرامش و هویت طبیعی غرب کشور است.
با این حال، در تضاد آشکاری با این نگاه ملی، به نظر میرسد در سطح استان و شهرستان هنوز اهمیت واقعی زریبار برای محیطزیست، گردشگری و حتی اقتصاد منطقه به درستی درک نشده است. دریاچهای که هر ساله بیش از گذشته در محاصره نیزارها و رسوبات قرار میگیرد و اکوسیستم آن بهتدریج با خطر نابودی مواجه میشود.
کارشناسان محیطزیست سالهاست نسبت به خشک شدن تدریجی زریبار و گسترش بیرویه نیزارها هشدار میدهند، اما اقدامات انجامشده تاکنون پراکنده و ناکافی بوده است. این دریاچه که از معدود تالابهای آب شیرین جهان به شمار میرود، اکنون به گفته بسیاری از فعالان محلی، بخش قابل توجهی از مساحت خود را به نیزارها و رسوبات از دست داده است.
از سوی دیگر، نبود مدیریت واحد، برداشتهای غیرمجاز از آب دریاچه، ورود پسابها و فاضلابهای شهری و ضعف در کنترل فعالیتهای انسانی در اطراف آن، روند تخریب را تسریع کرده است.
زریبار دیگر فقط یک جاذبه گردشگری نیست، بلکه میراثی طبیعی و نماد هویتی برای مردم کردستان است؛ اما متأسفانه هیچ اراده قاطعی برای نجات آن دیده نمیشود و اگر این روند ادامه پیدا کند، در چند سال آینده بخش قابل توجهی از این پهنه آبی از بین خواهد رفت.
اکنون، در حالی که تصاویر این دریاچه در قاب تلویزیون ملی بازتابی از زیبایی و شکوه طبیعت کردستان بود، واقعیت میدانی آن با نابسامانی و بیتوجهی همراه است. کارشناسان و مردم محلی امیدوارند بازتاب رسانهای این تصاویر، تلنگری برای مسئولان استان و کشور باشد تا برای احیای زریبار و نجات این سرمایه بیبدیل طبیعی، تصمیمی جدی، علمی و اجرایی اتخاذ شود.
انتهای پیام/