خوزستان؛ نماد بی لیاقتی مدیران ما/ "رییس جمهور قدرت ندارد" فقط یک توجیه بچگانه است که جامعه دانشگاهی با آن ژست می‌گیرند

به گزارش تابناک کردستان، مختار سلیمانی /، اما این اعتراضات متاسفانه به خشونت کشیده شد و بار دیگر چهره سرکوب را مشاهده کردیم که در این شان و منزلت نظام اسلامی نیست و انتظار می‌رود که در برابر اعتراضات مردمی صدا و مطالبات جامعه را گوش دهند و در جهت رفع این مشکلات و مسائل احساس مسئولیت کنند.
ادامه اعتراضات در استان خوزستان به دلیل عدم پاسخگو بودن مدیران و همچنین نگاه تسمخر و کنایه آمیز حسن روحانی است، اگر رییس جمهور به جای تسمخر کردن اعتراضات به فکر رفع مشکلات جامعه بودند مسلما اعتراضات مردم بعد از چند روز متوقف میشد.
اما امروز نزدیک به ۱۰ روز از اعتراضات در خوزستان می‌گذارد و سفر مقامات کشوری به استان خوزستان تا امروز تاثیری نداشته است و دلیل آن ایجاد فضای بی اعتمادی بین مردم و نظام سیاسی است که در طول این ۸ سال به اوج خودش رسیده است. این اعتراضات برای رسانه‌های خارجی خوراک مناسبی بود که ساعت‌ها در مورد تحلیل و بررسی کنند و این امر متاسفانه ریشه داخلی داشت.
وقتی رسانه‌ها داخلی و مدیران ما حرف مردم را گوش نمی‌دهند و به اعتراضات آن‌ها توجه نمی‌کنند مسلما مردم به رسانه‌ها دیگر از جمله فضای مجازی و شبکه‌ها خارج از کشور پناه می‌برند و این امر زمینه‌ها گسترش اعتراضات را افزایش می‌دهند. اگر رسانه‌ها داخلی و مدیران ما در روز‌ها اول به اعتراضات مردم گوش دهند و تلاش و کوشش کنند که هر چه سریعتر این گونه مشکلات را حل نماید مسلما ما شاهد گسترش دامنه اعتراضات به دیگر نقاط کشور نخواهیم بود.
اما ریشه این مشکلات از نظر بعضی‌ها همانند دیگر مشکلات موجود در جامعه به تحریم‌های آمریکا مربوط است و آمریکا مقصر اصلی این گونه مشکلات معرفی میشود، در حالی که ما از نزدیک مشاهده می‌کنیم که بی توجهی و عدم کارآمدی مدیران ما از تحریم‌های آمریکا بدتر است.
ما در یادداشتی تحت عنوان"تحریم‌ها امریکا با وضعیت ایران؛ نسبت یا تاثیر؟ " به این نکته اشاره کردیم که تحریم‌ها آمریکا به علت مشکلات و زمینه‌ها داخلی از جمله فساد‌ها اقتصادی، بی لیاقتی مدیران و سیاست‌ها اقتصادی غلط متاسفانه در وضعیت کشور تاثیر دارد و کسی منکر تاثیرات تحریم‌ها نیست، اما ما مخالف ایجاد نسبت بین وضعیت جامعه با تحریم‌های آمریکا هستیم و نمیتوان ادعا کرد که علت اصلی این وضعیت بخاطر وجود تحریم‌های آمریکا است.
علت اصلی این وضعیت بی لیاقتی مدیران است که با کوچکترین تحریم‌ها از سوی هر کشوری از جمله کشور‌های آفریقایی وضعیت اقتصادی و اجتماعی جامعه ایران را دگوگون خواهد کرد.
اگر تحریم‌های امریکا علت وضعیت اقتصادی و اجتماعی کشور باشد در واقع این سخن به معنی اینست که کشور ایران توسط آمریکا اداره میشود و این امر مسئله استقلال کشور را زیر سوال خواهد برد و از طرف دیگر فلسفه بودن این مدیران را مورد سوال قرار می‌دهد که اگر تحریم‌ها امریکا علت اصلی باشد پس شما مدیران چکار می‌کنید؟ چرا شما مدیر شدید؟ شما مدیر شدید که مشکلات مردم را حل کنید نه اینکه فقط بگوید که آمریکا علت اصلی مشکلات جامعه است.
این گونه سخنان و توجیه‌های بچگانه انصافا قابل قبول نیست و هیچ کس این سخنان را جدی نمی‌گیرد و همه افراد جامعه می‌دانند که علت بدبختی‌ها و مشکلات جامعه از کم آبی گرفته تا مشکلات نظام اقتصادی یک علت بیشتر ندارد و آن بی لیاقتی مدیران است.
از طرف دیگر این آقایان برای سلب مسئولیت از خودشان در جامعه توسط بعضی از افراد نادان و متاسفانه افراد و صاحب نظران دانشگاهی این سخن اشتباه و غلط را که "رییس جمهور قدرت ندارد" در جامعه رواج دادند تا به امید اینکه جامعه از رییس جمهور انتظارات زیادی نداشته باشد و از این طریق یک چهره مظلومیت از خودشان برای جامعه نشان دهند و از طرف دیگر خودشان را بیشتر در نقش مخالف نظام سیاسی و مدافع مردم نشان می‌دهند.
به عبارت دیگر این آقایان به جای اینکه جواب و پاسخگو مردم باشد متاسفانه از طریق این سخنان و بازی کردن در نقش مخالف قصد فریب دادن جامعه را دارند و یک نوع فراموشی ذهنی را برای مردم ایجاد می‌کنند تا مردم آن‌ها را فراموش کنند و صورت مسئله را متاسفانه برای جامعه همیشه پاک خواهند کرد.
اگر این سخن درست و صحیح باشد که رییس جمهور قدرت اجرایی ندارد، سوال اینجاست که چرا این همه تلاش و کوشش میکنند که در مسند قدرت مردم و جامعه را فریب دهند؟ چرا اینقدر در ایام انتخاباتی به مردم وعده‌های زیادی را می‌داد؟ آیا در این ایام انتخابات هم این نکته را می‌دانست که رییس جمهوری قدرت ندارد؟ اگر این نکته را می‌دانست چرا پست رییس جمهوری را قبول کرد؟ و اگر بعدا این نکته را متوجه شد پس چرا در دوره دوم ریاست جمهوری انصراف نداد؟
این گونه توجیه‌ها از اساس غلط و اشتباه است و نکته جالب اینجاست که جامعه به اصطلاح دانشگاهی و طبقه خواص ما از این گونه توجیه‌های استقبال خواهند کرد و با وجود اینکه حتی یک بچه دوم ابتدایی با کمی تفکر می‌دانند که این گونه توجیه‌ها غلط است، اما جامعه دانشگاهی به دلیل نوکر و اسیر بودن در مسائل‌ها قدرت متاسفانه به هر گونه توجیه‌های بچگانه شکل علمی می‌دهند و آن را برای جامعه یک ضرورت تلقی می‌کنند که مردم به جز قبول این گونه توجیه‌ها بچگانه چاره دیگر ندارند.
اما نکته بعدی اینست که این مدیران هر وقت که دچار این گونه مشکلات و مسائل میشود و توجیه‌های بچگانه هم گویا کاربرد خودش را از دست داده است دست به اقدام دیگر می‌زنند و فوری از مردم عذرخواهی می‌کنند و شخصیت دروغ و فریب کاری خودشان در زیر لباس عذرخواهی مخفی می‌کنند.
ما عذرخواهی را قبول داریم و عقیده ما اینست که همه انسان‌ها دچار کار‌های اشتباه و غلط میشود و نمیتوان بابت کار اشتباه و غلط آن‌ها را از جامعه سلب کرد، بلکه باید به آن‌ها فرصت داد تا برای جامعه جبران کنند. اما ما عذرخواهی این مدیران را قبول نداریم و دلیل اصلی در عدم جبران و عدم تکرار رفتار و کردار غلط و اشتباه آنهاست.
اگر آن‌ها واقعا عذرخواهی می‌کنند باید تلاش و کوشش کنند که رفتار اشتباه قبلی را جبران کنند و همچنین در آینده دوباره این گونه رفتار اشتباه و غلط را تکرار نکنند. اما این مدیران، چون قصد فریب و دروغ گفتن را به مردم دارند و اصلا مشکلات و مسائل اقتصادی و اجتماعی برای این مدیران اصلا مهم نیست، در نتیجه عذرخواهی آن‌ها چیزی به جز فریب دادن مردم نیست و جامعه هیچ وقت این عذرخواهی‌ها را قبول نمی‌کنند.
از طرف دیگر چرا فقط عذرخواهی می‌کنند؟ چرا عاملان اصلی و مدیران اجرایی که وظیفه خودشان را به خوبی انجام نمی‌دهند مورد مجازات قانونی قرار نمی‌گیرند؟ آقای رییس جمهور و معاون اول ایشان فقط در ایام گرفتاری و فشار افکار عمومی از مردم عذرخواهی می‌کنند و گرنه آن‌ها یاد گرفتن برای فریب دادن مردم هر کاری را انجام دهند بدون اینکه آن‌ها مورد مجازات جامعه قرار بگیرند.
نویسنده: مختار سلیمانی