خبرگزاری دولت در خبری از گردهمایی شوراهای آموزش و پرورش کردستان از زبان استاندار نقل کرده: «برای حفظ جان دانشآموزان مدارس حاضر هستیم خلاف قانون هم عمل کنیم» حال این سؤال مطرح است که رعایت کدام قانون سبب به خطر افتادن جان دانشآموزان مدارس میشود و آیا راهی برای اصلاح آن وجود ندارد؟
به گزارش تابناک کردستان، «سقراط بدون کوچکترین اضطراب و بی آنکه صورت خود را درهم کشد و یا رنگ خود را ببازد، جام را به دست گرفت و روی به زندانبان کرد و گفت: «لازم است از خدایان بخواهم تا سفر مرا از این جهان به جهان دیگر خوش و خرم سازند، آرزو دارم چنین باشد» پس از آن جام را بر لب گذاشت و تمام آن را به خوشی سر کشید».
این چند جمله بخشی از متن ساده و نغزی است که افلاطون در توصیف مرگ سقراط نوشته است؛ سقراط را همه عالم اگر با ویژگیهایش نشناسند دستکم آوازه نام او به گوش بسیاری از جهانیان رسیده است؛ در علوم و فلسفه سرآمد بود و در طبابت نامدار، اما در این نوشتار میخواهیم یکی از ویژگیهای اخلاقی این مرد بزرگ را یادآوری کنیم که شاید برتر از سایر خصوصیات برجستهای باشد که درباره او برشماری شده است.
سقراط معلم بود و یکی از درسهای به یادماندنی او برای شاگردانش و همه کسانی که پس از وی چند صباحی در این عالم گذران عمر میکنند همان درس زندان درباره لزوم تمکین به قانون است.
او در یونان شهره خاص و عام بود و این شهرت را حسودان جامعه آن زمان برنتافتند، برایش دسیسه چیدند و حکومت را قانع به محاکمهاش کردند، برایش محکمه ظالمانه چیدند و او را به محبس افکندند و سقراط با علم به ظالمانه بودن رأی دادگاه، آن را پذیرفت و به زندان رفت.
شاگردان سقراط که برخی از آنها افراد متنفذی در جامعه آن روزگار بودند رئیس زندان را راضی کردند شبانگاهان درِ محبس به روی استاد بگشاید و او از زندان بگریزد، به حضورش رفتند و مطلب را با او در میان گذاشتند.
سقراط در پاسخ به شاگردانش چنین گفت: هفتاد سال در پوشش قانون زندگی کردهام اکنون وجدانم اجازه نمیدهد قانونی را که مدتها حافظ جان و مال من بود، بشکنم، اگر چه بیگناه زندانی شدهام، ولی احترام به قانون را برای خود تکلیف دانسته و هرگز آن را زیر پا نمیگذارم.(نقل به مضمون)
مدتی پس از آن، سقراط در زندان جام شوکران را سرکشید و نامش برای همیشه در تاریخ جاودانه شد، آری نوشیدن جام زهر و رفتن در آغوش مرگ نزد این معلم اخلاق پذیرفتنیتر از شکستن حریم قانون بود چرا که معتقد بود قانون، ولو اینکه بد باشد اگر به خوبی اجرا شود، هم به نفع جامعه است و هم به مردم «امید» میبخشد.
استاندار کردستان در گردهمایی استانی اعضای شوراهای آموزش و پرورش شهرستانها و مناطق تابعه استان که خبرگزاری دولت خبر آن را منعکس کرده در بخشی از سخنان خود اظهار کرده: «برای حفظ جان دانشآموزان مدارس حاضر هستیم خلاف قانون هم عمل کنیم اما جان هیچ دانشآموزی به خطر نیافتد».
زاهدی از زمانی که کار خود را در کردستان آغاز کرد در راستای شعارهای دولت، همه مدیران و دستاندرکاران امور مردم را به رعایت قانون توصیه کرد و حتی در مواقعی به کسانی که مجری قانون هستند نهیب زد که تخطی از قانون را نخواهد پذیرفت که البته از عالیترین مقام اجرایی استان هم چیزی جز این انتظار نمیرفت.
حال اگر استاندار کردستان در جلسهای و با هر استدلالی بگوید «حاضر هستیم خلاف قانون هم عمل کنیم» ـ بدون آنکه از قانون یا موارد قانونی خاصی که ممکن است عمل به آنها احیاناً سبب به خطر افتادن جان دانشآموزان در مدارس شود، ذکری به میان آید ـ بعید نیست کسانی که به دنبال یافتن فرصتی برای دور زدن قانون هستند با استناد به همین گفته زاهدی، دست به قانونشکنی زده و زمانی هم که مورد بازخواست قرار گرفتند نیت کمک به مردم را دلیل کار خود عنوان کنند؛ البته فراتر از این، «عمل بر خلاف قانون» با هیچ استدلالی پذیرفتنی نیست.
جناب آقای استاندار، اگر بپذیریم به آرامش و رفاه رساندن مردم، بخشی از اهداف نخبگان از وضع قانون در جوامع بشری را شامل میشود، ناگزیر باید قبول کنیم که شکستن حریم این قانون یا آنگونه که شما گفتهاید «عمل برخلاف آن» ـ حتی اگر قانون نامطلوب بوده و پاسخگوی همه نیازهای جامعه نباشد ـ ترجیح صلاحدید شخصی بر عمل بر اساس قانون است.